Prapic

Een uitzonderlijk dorp genesteld aan de voet van de bergtoppen, waar erfgoed, wandelen en de zachte manier van leven je uitnodigen om te genieten van een authentiek Alpine intermezzo.

Mythisch dorp du Haut-Champsaur

Prapic, gelegen aan de rand van de Drac Noir vallei, aan de voet van majestueuze bergtoppen (Petit en Grand Pinier, Mourre Froid…), is een karaktervol gehucht dat een bezoek meer dan waard is. Onder de zegening van de kerk Sainte-Anne getuigen de met keien geplaveide steegjes en de stevige stenen huizen van de geschiedenis van het gehucht en het ruwe leven dat het destijds leidde.

Prapic lijkt een beetje op het einde van de wereld. Echter, dicht bij een aantal passen, waaronder de passen van Tourettes en Terres Blanches (die bergtoegang boden tot de Val de Durance), had dit dorp de reputatie de plek te zijn waar zelfs vliegen werden gemaakt. Dit was ongetwijfeld een toespeling op het feit dat de inwoners in hun dagelijks leven voor zichzelf moesten zorgen, ver van de grote stedelijke en commerciële centra.

Het dorp ligt aan de poort van het Parc National des Ecrins en is het vertrekpunt van talrijke wandelingen die voor iedereen toegankelijk zijn, zoals de tombeau du Poète, het plateau de Charnière, de Saut du Laire…

Erfgoed van onze bergen

Het erfgoed van Prapic is zowel bescheiden als opmerkelijk: de kerk Sainte-Anne, die ooit bovenaan het dorp stond, werd in 1880 herbouwd door de dorpelingen na een brand in 1867. Het gehucht staat vol fonteinen met monden versierd met dierenkoppen en poelen die bekend staan als “bachats”. Ze werden gebruikt als wasplaatsen en drinkbakken.

De eerste huizen die vandaag de dag nog zichtbaar zijn, werden gebouwd in de 17e eeuw. De schaapskooien werden onder hetzelfde dak gebouwd als de gezinswoning en vormden hoge huizen met puntgevels die vaak gevlochten waren om het hooi te ventileren. De fijn gebeeldhouwde toegangsdeuren zijn een manier om de familie te identificeren. Elk huis kreeg een bijnaam om families met dezelfde naam van elkaar te onderscheiden.

Als je het gehucht verlaat, in de richting van het Graf van de Dichter, zie je het missiekruis van Le Clot, versierd met de symbolen van het lijdensverhaal van Christus. Op de weg Saut du Laïre markeert het oratorium van Coulet de kruising met de weg die naar het plateau van Basset leidt. Hogerop is de kapel van La Saulce een bedevaartsoord, waar de lokale bevolking vroeger naartoe ging in jaren van droogte, voordat ze volgens de traditie hun vaandels nat maakten in de Drac.

In het hart van het gehucht bieden twee herbergen de beste lokale specialiteiten: tourtons, oreilles d’âne (ezelsoren), lokaal lamsvlees, creuzets, fruittaartjes… Ook een bezoek waard: het museum van het dagelijks leven en de ambachten van weleer.